Konuşmak zor, nefes almak zor, sıcak bir evde oturmak zor. Kelimeler düğümleniyor insanın boğazına. Günün düşünmediğimiz saati yok.
DEPREM.
Gerçekleşen bir doğa olayı.
Gerçekleşip bittikten sonra, o toz bulutu kalktıktan sonra görünüyor acıyan canlar, ağlayan gözler, annesiz babasız kalan çocuklar, evsiz kalan aileler ve uzakta ama yüreği yanan bizler.
Utanıyoruz sıkı sıkı giyinmekten, sıcak yemek yemekten, evlerimizde oturmaktan.
Koştuk yardımlara ağlaya ağlaya kapanmayacak yaralara merhem olmaya. Tek yürek olduk yeniden depremzedelerin göz yaşını silmek umuduyla.
Türkiye demek birbirini tanımasa da yardıma koşacak milyonlar demek.
Sen de o milyonların parçasısın. Onlar için canın yanıyor çünkü sende insansın.